 |
| نمونه اي ازسردرگمي دررژيم |
روز پنجشنبه 7خرداد، صدها تن از دلواپسان در مشهد، در مقابل استانداری تجمع کردند و علیه دولت روحانی و روند فعلی مذاکرات هسته‌ای، با شعار «اجازه نمی‌دهیم!» تظاهرات کردند. ویژگی و نقطه اوج این مخالفتها کشیده شدن آنها به سطح خیابان است. منظور آنها از این عبارت روشن بود. یعنی اجازه نمی‌دهیم قراردادی بسته شود که به توانمندیهای هسته‌یی رژیم پایان دهد.
در میان تظاهرکنندگان، شماری از بالاترین مهره‌های سپاه از جمله معاون سرکرده سپاه خراسان نیز حضور داشتند. برگزاری تجمعهای مشابهی در سایر نقاط مشهد و همچنین در تهران و قم، طی روزهای پنجشنبه و جمعه، 7 و 8خرداد، گزارش شده است. دلواپسان علاوه بر آمدن به خیابانها و شعار دادن، فعالیت گسترده‌یی را هم در فضای مجازی سامان داده‌اند. آغاز دور جدید فعالیتهای باند دلواپسان، با توجه به این‌که تنها یک ماه تا ضرب‌الاجل اتمی باقی مانده قابل‌توجه است و نشان می‌دهد اقدامات بازدارنده دلواپسان که خواهان به نتیجه رسیدن مذاکرات نیستند، وارد مرحله تازه‌یی شده است. آنها درصدد هستند تا تأثیرگذاری خود را روی روند مذاکرات جدیتر کنند.
به خیابان آمدن دلواپسان، در حالی است که یک روز پیش از آن، خامنه‌ای در جمع اعضای مجلس ارتجاع، از تیم مذاکره با عباراتی از قبیل «برادران ما که در تلاشند و عرق می‌ریزند» تمجید کرد و نیروهای خود را از هر گونه اهانت به وزرا برحذر داشت؛ به این ترتیب روشن می‌شود که دلواپسان در مورد روند مذاکرات با خود خامنه‌ای هم تضاد دارند. از همین جا می‌توان فهمید که چرا خامنه‌ای مجبور است حتی یک ماه مانده به ضرب‌الاجل هم‌چنان به نعل و به میخ بزند و از ارائه یک موضع قاطع و یکدست در قبال توافق هسته‌یی ناتوان است وقادر به جمع جوركردن خرمهره هايش نيست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر